Chłopki : opowieść o naszych babkach

Książka

W koszyku

oceń

Chłopki : opowieść o naszych babkach / Joanna Kuciel-Frydryszak. - Wydanie pierwsze. - Warszawa : Marginesy, 2023. - 491, [5] stron : faksymilia, fotografie, ilustracje, portrety ; 23 cm.

Autor

Kuciel-Frydryszak Joanna

Forma i typ

Książki Publikacje popularnonaukowe

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Gospodarstwo domowe Kobieta Patriarchat Rodzina Wsie Życie codzienne Polska

Gatunek

Opracowanie

Dziedzina i ujęcie

Historia Socjologia i społeczeństwo

Autorka Służących do wszystkiego wraca do tematu wiejskich kobiet, ale tym razem to opowieść zza drugiej strony drzwi chłopskiej chałupy. Podczas, gdy Maryśki i Kaśki wyruszają do miast, by usługiwać w pańskich domach, na wsiach zostają ich siostry i matki: harujące od świtu do nocy gospodynie, folwarczne wyrobnice, mamki, dziewki pracujące w bogatszych gospodarstwach. Marzące o własnym łóżku, butach, szkole i o zostaniu panią. Modlące się o posag, byle „nie wyjść za dziada” i nie zostać wydane za morgi. Dzielące na czworo zapałki, by wyżywić rodzinę. Często analfabetki, bo „babom szkoły nie potrzeba”. Nasze babki i prababki.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna (ul. Długa 13)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 316 (3 egz.)

Długość kolejki oczekujących: 17.

Filia nr 1 (ul. Polna 16)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 3 (1 egz.)

Długość kolejki oczekujących: 1.

Filia nr 2 (ul. Księżnej Anny 2)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 316 (1 egz.)

Długość kolejki oczekujących: 5.

Filia nr 4 (ul. Spółdzielcza 31)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 316 (1 egz.)

Długość kolejki oczekujących: 5.

Filia nr 6 (Małachowskiego 1 lok. 3)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 3 (1 egz.)

Długość kolejki oczekujących: 7.

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliografia na stronach 471-[489].

Recenzje:

Już od dawna po Polsce krąży dowcip o „szlachcie, która nie pracuje” i osobach chwalących wykwintnym pochodzeniem, ponieważ ich nazwisko charakteryzuje konkretna końcówka. Jednak ileż można czytać o księżniczkach? Czasem należy pochylić się nad prawdą, często trudną, ale wartą uwagi. Tak, jak zrobiła to Joanna Kuciel-Frydryszak, oddająca hołd polskim chłopkom.
Oto książka, która premierę miała bardzo niedawno, (...) a już zbiera praktycznie same pozytywne opinie. I ja to doskonale rozumiem, bo mamy do czynienia prawdopodobnie z najlepszym tegorocznym reportażem. Sięgając po swój egzemplarz byłam gotowa na dużą dawkę wzruszeń — cóż, nie zawiodłam się. Autorka z empatią oraz szacunkiem przybliża czytelnikom losy kobiet prowadzących życie w czasach, gdy na barkach nosiły dosłownie cały ich świat. Zmęczone biedą, nieustannym strachem o zdrowie bliskich, a dopiero później o swoje. Mogły być prababkami większości z nas, a teraz my możemy na nie spojrzeć z perspektywy lat. Spojrzeć z czułością, próbą pojęcia ich ciężkiego położenia.
Rzadko kiedy miały powód do śmiechu, ale też były młodymi dziewczynami, poszukującymi swego mitycznego kwiatu paproci. Kuciel-Frydryszak włożyła w tę publikację dużo pracy, przedstawiając nam zmiany historyczne oraz społeczne, dotykające Polskę na przestrzeni różnych okresów. Myślę, że aktualnie, po lekturze, wielu z nas lepiej zrozumie pewne zachowania charakterystyczne dla starszych członków naszych rodzin, a mające swoje korzenie w pokoleniowych traumach. Marzymy o nowych modelach telefonu, tytułowe bohaterki marzyły o porządnej parze butów. I nie chodzi o to, żeby czuć się winnymi, bo żyjemy w bardziej komfortowej rzeczywistości. Po prostu „Chłopki” zmuszają do mnóstwa refleksji, klarowniejszego zerknięcia w tył, abyśmy mocniej szły naprzód. Wręcz parły, z siłą naszych przodkiń, a były niesamowicie silne.
Mimo trudnego tematu, książkę czyta się szybko, w czym pomaga świetny styl, w jakim ją napisano: rzeczowy, konkretny, pozbawiony zbędnego oceniania, choć pełen empatii. Jeśli szukacie reportażu godnego wszelkiej uwagi, oryginalnego, to właśnie go znaleźliście. Ogromnie mnie cieszy, iż miałam okazję po „Chłopki” sięgnąć, emocje towarzyszące lekturze zostaną ze mną na długo. Zamierzam zacząć jeszcze raz, od początku, z ołówkiem w ręku, aby podkreślić najistotniejsze fragmenty.